niedziela, 30 czerwca 2013

Boję się, więc jestem.

Za dużo imitacji udających szczęście.

Człowiek miewa gorsze dni, gorsze tygodnie, miesiące, okresy... Nie daj Bóg, żeby miał nieco mniej siły na walkę z tym co dzieję się na Świecie, niż przeciętny Ziemianin. Najpierw wszystko jest takie proste, potem biedny człowiek zaczyna zauważać gorsze aspekty swojego życia, by na końcu popaść w ruinę własnej świadomości.

Trudno jest... Nie raz człowiek się zastanawia czy dzień, w którym umrze nie będzie jego najlepszym dniem. A ja? Nieistotna materia w nieopisanej przestrzeni? Czy faktycznie moje granice zależą ode mnie? Czy mogę wybrać tak, aby moim limitem było niebo lub sufit małego pokoju?

Strach to ludzka cecha. Chyba najbardziej ludzka. Możemy udawać praktycznie wszystko... Miłość, zainteresowanie, gniew... Strach przychodzi sam. Boję się, więc jestem.

Czy my - duże dzieci, podołamy zadaniom, które postawi przed nami życie?

Czy nie jestem zbyt poważny?

Strach przed swoimi marzeniami podcina skrzydła. Błędy i niedopowiedzenia odbijają się, jak piłka do tenisa od ściany. Wieczór, chłodne powietrze, świeczka gdzieś na stoliku nocnym. Wszystko co znajduje się w głowie wychodzi gdzieś na spacer. Najpierw po poduszce, łóżku, przeciska się między szczelinami w drzwiach i wybiega na dwór. Wolna przestrzeń ma dać oddech i radość. Jednak... Przytłacza i wsysa wszystko co rozkładało skrzydła. Tak po prostu. To chyba jakiś problem.

Czy mogę być taki?

Empty churches with soulless curses.

Nienawidzę masek. Pomimo tego zawsze znajdziesz tą twarz uśmiechniętą.

P.s. Życie nas doświadczy, młody Werterze.

wtorek, 18 czerwca 2013

Kasynko, basenik i już nic się nie zmieni. Miesiąc w pigułce.

Bezdusznie nie pisałem nic. Czy to wstyd? 

Wróćmy jednak do sedna, nie ma co przecież zaprzątać sobie głowy mało ważnymi datami. 

Ivo jeździ. Do tej pory miała sesję zdjęciową u najlepszego fotografa na tym globie, zaliczyła swój pierwszy zlot i wiele razy ucieszyła właściciela swoją kondycją.

Pierwsza sesja to cudowny piknik w starym stylu. Jak to było dawno... (<3) 


Pewnego dnia ruszyłem również swój tyłek na swoją mini sesję. Cudów nie było, ale cieszyłem się, jak dziecko, kiedy zwiedzałem stary Siarkopol Do tego zapach socjalizmu...




Mały wyjazd gdzie Ivo miała swoje humory również został uwieczniony. W końcu nie zawsze odjeżdża się tyle kilometrów od domu....



Zalew? Oczywiście. Szybki wjazd, szybka sesja, szybka satysfakcja. Ivo lubi bryzę, wiatr odnowy i żółte oczka.

A tutaj dzień przez zlotem w Nowej Dębie. O tym innym razem. 

Za wszystkie te kadry dziękuję mojej muzie!

Miesiąc w pigułce. Ivo ma ostatnio swoje humory, które mam nadzieję szybko przegonić.

Mały Książę w duszy śpi słodko...

Osprey.

środa, 12 czerwca 2013

Bang! 
Ostatnimi czasy działo się bardzo wiele i nie starczało na wszystko czasu. Trzeba było obrać pewne priorytety i to właśnie im poświęcić najwięcej czasu. Szkoła- podciąganie ocen końcoworocznych; Paszczur- ciągłe szukanie i kombinowanie z częściami, schematami etc.; no i freeletics... istna masakra... W większości to spowodowało moją krótką nieobecność na blogu, ale pewnie nawet nikt nie zauważył. :P 

Eventy...
Gumball 3000... 23 Maja, wstałem z łóżka o 6 rano, zjadłem śniadanie, szybki prysznic, spakowałem aparat i zeszyt do zajęć praktycznych. O 7 rano zjawiłem się w BCKUiP, idę z kolegą (z którym razem jechałem na event) do kierownika z podaniem o przepustkę, by mógł nas wypuścić wcześniej, o 9, bo już o 9:20 mieliśmy autobus do Krakowa. Zaczęły się pytania, po co jedziemy, gdzie jedziemy, co to jest, czułem się jak na przesłuchaniu w lodówie... Dwie godziny nudy i w końcu mogliśmy iść. Szybki strzał na przystanek, podjechał busik, kupiliśmy bilety i od razu wyruszyliśmy w kierunku Krakowa. Trasa się strasznie ciągnęła... Kiedy wysiedliśmy na RDA, po półtoragodzinnej podroży, poszliśmy na małe zakupy do Galerii Krakowskiej, by zakupić jakąś wałówę. Było po 12, wypadało iść w kierunku check-pointu, na którym miały się zjawić auta, tylko jak się tam dostać? Włączyłem GPS'a w telefonie, wpisałem adres i ruszyliśmy w kierunku, który wskazywała nam "kaśka". Nie minęło pół godziny, a już dochodziliśmy do celu,  na którym czekały setki ludzi.... Zjawiło się pierwsze auto- Ferrari 458- wszyscy się na nie rzucili, ale ja postanowiłem iść na inną, boczną ulicę, którą dojeżdżały ekipy... Po 15 minutach zaczęła się seria pięknych samochodów, których ryk silnika, przyprawiał nie jedną osobę o dreszcze... 




Z godziny na godzinę przybywało coraz więcej ekip, jak i samych widzów. Pod sam koniec, śmiem twierdzić, że tych drugich było  nawet tysiące. Już, gdy wszystkie teamy ruszyły w kierunku Wiednia, udaliśmy się z kolegą, jego siostrą i jej chłopakiem na kebaba, a później wracaliśmy z nimi samochodem, małym Peugotem 206, ale w rękach chłopaka Kasi był to istny szatan!! :D W drodze powrotnej spotkaliśmy jeszcze kilka zagubionych aut z gumballa, m.i.n. Rolls Royce'a, Ferrari, Porsche i Morgana, wszystkie zapier***ały :D Ten dzień był po prostu MEGA, MEGA samochody, MEGA ludzie, MEGA atmosfera, po prostu zajebiście! :D




To jest tylko kilka zdjęć, resztę być może wrzucę kiedy indziej. :)


Następną dość ciekawą imprezą, na którą miałem okazję być był zlot zabytkowych Mercedesów, który trwał kilka dni. Ja miałem możliwość zobaczenia tych wszystkich ciekawych okazów w moim rodzinnym mieście, a dokładniej na jej starówce. Pogoda nie sprzyjała, ale nawet to nie zniechęciło mnie by pójść i poprzyglądać się tym cackom. Większość pojazdów była z okresu lat 60-90', ale znalazło się również kilka egzemplarzy z okresu przed, jak i wojennego. 


  

Mimo tego i tak największe wrażenie zrobił na mnie jedyny w Polsce Gullwing, czyli Mercedes 300SL. Ta obłędna stylistka, zapach skóry i dźwięk silnika, istna poezja... 



Zejdźmy teraz do szarej rzeczywistości, a mianowicie do passata, przy którym ciągle coś się dzieje. Zostały zrobione takie prace jak: wymiana wszystkich przewody hamulcowych, razem z linkami ręcznego; konserwacja; wymiana klocków (przód+tył), wywalenie haka; nowy zderzak tylny (bez dziur); wymiana opon na letniaki. Obecnie na warsztat została wzięta elektryka. Sterowanie szybami odbywa się już z głównego panelu, nawet tych tylnych, które wcześniej nie były podłączone. Teraz walczymy z podłączeniem grzanych dup i naprawieniem klimy, zobaczymy co z tego wyjdzie. :) 


 W najbliższym czasie będzie trzeba też znaleźć jakiś zdrowy błotnik, bo obecny nie wygląda za ciekawie... 
No i to tyle ode mnie na dzisiaj, piona!